Voor het camperterrein moet je een stukje naar achteren lopen. Echt een plek waar hun gasten rust, ruimte en privacy kunnen vinden. Wat begon als een eenvoudig plan groeide uit tot een comfortabel verblijf. ‘Eerst denk je nog: als we de campers kwijt kunnen is het wel goed. Maar van het een kwam het ander: een mooie aankleding, stroomkabels naar elke plek, wifi-aansluiting…. En dat hoor je nu van de mensen terug: ze vinden het hier netjes en goed geregeld, een de ruimtelijke opzet fijn.’

‘We hebben ook bewust gekozen voor sanitair. We merken dat er mensen zijn die om die reden wat langer blijven. De een komt op doorreis voor een nachtje, de ander voor bijna een week. Dat zijn vaak mensen die veel fietsen.’

Eelco vult aan: ‘Je merkt dat ons gebied sterk in trek is bij fietsers. Ze gaan naar de Hoge Veluwe met het Kröller-Müller Museum, de heide vinden ze mooi, het Kootwijkerzand, de Goudsberg van Lunteren. Ze vermaken zich hier uitstekend.’ Henrita: ‘Het leuke dat we het mooie van onze omgeving ook weer gaan zien. Als gasten vertellen over de mooie plekjes, denk je: daar moeten we ook weer eens naartoe.’

Het idee voor de camperplaats is eigenlijk terloops ontstaan. Henrita: ‘Kennissen van Eelco’s ouders hebben een camper, kwamen een keer op bezoek en zeiden: jullie moeten een camperplaats beginnen. Als grapje. Maar we begonnen er serieus over na te denken. Het bedrijf uitbreiden kan hier niet en ik wilde heel graag een eigen bedoening op de boerderij. Gaandeweg begon het steeds meer te leven. We nodigden iemand uit van de Nederlandse Kamperauto Club voor advies en die vond dat het een goed plan. Bij de gemeente waren ze ook heel positief. We vroegen een vergunning aan en zo is het steeds verder gegaan.’

Toen de eerste gasten kwamen, zat Henrita helemaal klaar. Gaandeweg heeft ze het zichzelf makkelijker gemaakt. Je weet van tevoren toch nooit hoeveel campers er komen: twee, twintig, iets ertussenin? ‘De echte camperaar reserveert niet, die wil vrij zijn.’

Om zelf ook vrijer te zijn ligt er nu een inschrijfformulier in hun infopunt. Daar kunnen gasten ook allerlei toeristische folders vinden. ‘Eigenlijk heb ik er niet veel omkijken meer naar, we werken op goed vertrouwen, maar ik zoek wel altijd contact. Mensen vinden het leuk je even te zien. Bij aankomst krijgen ze een doosje eieren.’